We verblijven nu al twee dagen in Roses, zowat 180 km noordelijk van Barcelona en op een boogscheut van de Franse grens.

Gelegen aan de Middellandse Zee is deze badplaats aan de Costa Brava populair bij zowel Spanjaarden, Nederlanders, Belgen en vooral Fransen. Je hoort in dit stukje Spanje dan ook net zoveel Frans spreken als dat je Duits hoort aan het Gardameer in Italie. Zonet hebben we onze fiets en bagage klaargemaakt want morgenvroeg start om 8u de eerste etappe van de Transpyr en zullen 175 teams van twee renners de Pyreneen induiken en in westelijke richting de Atlantische Oceaan trachten te bereiken. Ons startnummer 99 hebben we al maar vanavond wacht ons nog een welkomswoordje en een gezamelijke pasta-party aan de hystorische Citadelle de Roses. Opdit ogenblik is het zowat 35 graden en blaast er een een heftige bruine-bonen-wind waarin de kite- en andere surfers hun hartje kunnen ophalen. Als Belgen zijn we goed vertegenwoordigd en we liepen ook al enkele vrienden uit Zwitserland, Oostenrijk en Italie tegen het lijf. It’s a small world! Met zijn afstand van 120km en 2100 hoogtemeter vormt de eerste rit al onmiddellijk een meer dan behoorlijke opwarming.

Kroki en ik zullen het aanvankelijk rustig aan doen want het belooft een lange en zware beproeving te worden. Hopelijk blijven we van pech en ongevallen gespaard en wil het weer een beetje meewerken. Als alles goed gaat berichten we morgen vanuit Camprodon.

Buenas Noches Amigos!

Pepe