Ook de laatste etappe van deze Transgharb kent geen genade: de hemel zit potdicht en de regen valt als fijne mist over Silves. En we hadden nog zo gehoopt op een zonnige maar vooral droge finale. Niet dus!
En door de vele regen is het voor een groot deel kaboutertjesgrond-rijden geblazen. Het bolt voor geen meter. Die kleine duivelse mannekes trekken voortdurend je wielen naar beneden en het is rijden alsof de handrem nog opstaat. Vandaag komt het vooral op karakter aan want een droomscenario kan je zo’n finale rit in de gietende regen niet noemen.

De kopgroep samen met nog een aantal andere rijders blijft vandaag netjes bij elkaar want klassementmatig liggen immers alle posities vast. De highlight van vandaag is ongetwijfeld een jungletrail met dichte bamboe-begroeiing die me deed denken aan de Vietnam-trail in de Brasil ride, maar dan wel de eenvoudigere baby-variant. Onderweg worden mijn zintuigen geprikkeld dooor een aangename thymgeur. De kleine rode bolletjes zijn de medronho-vruchten waar een sterk soort jenever van gemaakt wordt.e geur van deze gistende rode vruchtjes kleurt eveneens de grijze dag.

Met nog slechts 15 kilometer te gaan maken we kennis met het Beverly-Hills van Faro want aan riante villa’s rond een piekfijn onderhouden golfterrein is er geen gebrek. De architectuur is op Portugees hoog niveau. Tussen de regendruppels door ruiken we het strand van Faro en er staat een mooie groepsfinish aan te komen. Tot plots onze landgenoot Wim een demarrage plaatst en solo met 10 seconde voorsprong over de finishlijn rijdt. Doodjammer dat Bram en John hun momentje van glorie niet kregen wat ze echt verdiend hadden. De rest van de groep laat Bram en John wel netjes hand in hand als semi-eerste finishen en applaudiseren voor hun prestatie.

Het was vandaag weer een helse rit en we hopen dan maar dat ook de vrouwtjes het er goed vanaf gebracht hebben. En ja hoor, alhoewel de goesting nu echt wel op is, toch komen zowel Hettie als Sieg met een brede smile over de finishlijn. Dit Transgharb-varkentje hebben ze toch maar effe gewassen. Nu de Portugese moos nog van onze moegetergde bodies schrapen en dan gaan we er vanavond eens heerlijk van genieten. Vanuit het waterige Portugal een welgemeende mercie voor het meeleven en supporteren en tot op een van onze volgende avonturen. Boa notch !!

Pepe